Sociale veiligheid

“Alle mensen voelen zich (sociaal) veilig.”

Het kabinet streeft ernaar dat alle mensen zich veilig voelen en de ruimte krijgen om te worden wie ze willen zijn. Er is de afgelopen jaren veel gedaan op dit thema en er is zeker ook vooruitgang geboekt, maar voor sommige groepen is het nog steeds niet vanzelfsprekend om zichtbaar jezelf te kunnen zijn.

De ontwikkelingen in de Nederlands samenleving laten een tegenstrijdigheid zien. Enerzijds blijkt er een hele lichte stijging van de acceptatie van seksuele- en gender-diversiteit te zijn. Anderzijds laten met name de felle discussies rondom mannelijkheid en vrouwelijkheid in sommige groepen van de samenleving zeer traditionele opvattingen zien. Deze opvattingen kunnen een belemmering vormen voor de emancipatie van vrouwen en lhbti-personen. Zo is bekend dat stereotiepe opvattingen over mannelijkheid en vrouwelijkheid één van de oorzaken is van het ontstaan en voortduren van gendergerelateerd geweld. Ook de coronacrisis heeft mogelijk een negatief effect op de sociale veiligheid. Zo bestaan er zorgen dat huiselijk geweld, waar voornamelijk vrouwen en kinderen slachtoffer van worden, zal toenemen tijdens deze crisis. Hoewel de cijfers van Veilig Thuis en de politie geen trendbreuk laten zien.

Hieronder beschrijf ik wat ik de afgelopen jaren samen met mijn collega-bewindslieden en het maatschappelijk middenveld heb gedaan om de ‘sociale veiligheid’ van lhbti-personen en vrouwen te bevorderen. Ik rapporteer hierover vanuit de indeling: kwetsbare groepen, lokale aanpak en gendergerelateerd geweld. De terugblik op onderwijs vindt u onder het kopje ‘onderwijs’.